Toch weer op een stokje bijten? - Reisverslag uit Fremantle, Australië van Xanne Coops - WaarBenJij.nu Toch weer op een stokje bijten? - Reisverslag uit Fremantle, Australië van Xanne Coops - WaarBenJij.nu

Toch weer op een stokje bijten?

Door: Xanne Coops

Blijf op de hoogte en volg Xanne

07 Maart 2013 | Australië, Fremantle

Ja ik weet het, het is te lang geleden. Ik heb jullie in de steek gelaten. Ik heb jullie met vragen laten zitten. Gaat het wel goed met Xanne? Vermaakt ze zich wel? Zijn de mensen nog aardig en is het weer nog goed? Nou, het is te warm en iedereen plaagt me. Dat het te warm is komt waarschijnlijk omdat mijn Nederlandse huidje nogsteeds lichtelijk maagd is als het om warmteverwerking gaat. Mijn transpiratiesystemen draaien overuren, en de rest van mijn lichaam heeft absoluut geen idee wat te doen. Dat iedereen me pest komt waarschijnlijk door mijn speciale manier van doen. Met liefde treiter/irriteer/pest/verveel ik mensen gemengd met een grote hoeveelheid humor. De reactie daarop: Nee wij gooien geen ballen op meisjes, MAAR WEL OP XANNE! Ik kan niet meer zonder gevaar naast het zwembad staan. Want van de 120 mensen die in dit hostel zitten duwt minstens 50% me met liefde in het water. En dan eenmaal in het water moet ik mijn lieve hoofdje beschermen tegen rondvliegende ballen. Het vervelende... ik vind het niet erg en dat weet iedereen.

Door de tijd heen zijn er mensen vertrokken, en mensen bijgekomen, maar het merendeel van mijn vrienden blijft lekker hangen. Je zou zeggen dat mensen je beginnen te vervelen, en dat gebeurt ook. Maar dat gebeurt nou eenmaal en we weten het allemaal. Waar je met sommigen een maand geleden iedere dag mee op trok, spreek je ze nu nauwelijks meer en heb je weer nieuwe slachtoffers. En ze weten dat ze slachtoffers zijn. Zonder schaamte vertellen ze me dat er toch echt wel wat mis is met mij soms, maar dat dat ook de reden is waarom ze me mogen. Soms moet ik toch leren dat ik sommige dingen beter voor mezelf kan houden. Mijn overcreatieve en vreemde gedachtegangen zijn soms gewoon een beetje teveel voor de simpele breinen van anderen. Maar ondanks dat heb ik wel een hele leuke knul aan de haak geslagen, Mike, Schots! Guitig is hij als ik mama moet geloven, en dat is meer dan waar. En we zijn zo een leuk koppel!!!!!! Als ik anderen moet geloven... Hij is wel tot de conclusie gekomen dat ik soms een 'pain in the ass' ben. Mijn reactie: "En daar kom je na twee maanden pas achter?" Vandeweek noemde hij me een van de zeven wereldwonderen. De reden, ik deed de afwas dus ik was een vrouw die wist wat haar functie was. Pffffff!!!!

Op dit moment werk ik al zo een twee maanden niet meer op de jachthaven. Wat ik wel doe? Ik probeer een nieuwe baan te vinden, gaat niet al te soepel. Het hoogseizoen is hier over dus het is wachten tot een hoop backpackers vertrekken. Dus hopelijk komt er snel weer een baantje ergens vrij. In de tussentijd kom ik rond van Nederlands les geven aan een knul, en wat schoonmaak baantjes. Ik doe dan ook eens per week nachtdienst, wat betekent dat ik in ieder geval geen huur hoef te betalen. Kortom, meisje komt rond, maar meisje spaart niet. STOM STOM STOM! Maar word aan gewerkt, onder constructie. We hebben nu een groepje van vier met wie we eten delen. Ik, mijn knul, en twee Ierse jongens. Wie kookt? Ik! Waarom? De rest is lui of kan niet koken. Maar gister was de eerste avond dat de boys gingen koken. Wat stond er op het menu? Pizza en Macaroni&Cheese. Zo jammer dat ik dat moest missen!! Mijn Belgische vriendin is weer terug, het meisje waarvan haar vriend van de trap is gevallen. En gister was het zijn verjaardag. Dus we hebben Champagne gedronken bij zonsondergang.

Ondanks dat ik op het moment niet veel werk, zit ik niet de hele dag op mn reet (in de schaduw). Vaak wel, maar ik hou mezelf bezig met koken, DE WAS (wie had dat gedacht), en vissen. Het meisje met de grooste aangst voor vissen heeft niet te lng geleden een snorkel op het gezicht gedrukt. Met het handje vasthouden van Mike ben ik het water ingedaald. tot het moment daar was, je gezicht het water is drukken. Ik vraag mij toch af of ik als kind een traumatische ervaring met water heb gehad, want kan je vertellen, de communicatie tussen mijn hersenen en lichaam nam een andere wending aan. Ik wilde het proberen, met als gevolg dat mijn longen zeiden dat ze maar geen adem meer gingen halen. Eindelijk tot rust gekomen mocht ik een speergun opduiken. Ik me emotioneel ertoe gezet, kop onder water, ik zwemmen met alle kracht die ik had, maar ging dus mooi niet naar beneden. Moet er toch wel erg debiel uit hebben gezien. En dit meisje wil gaan diepzeeduiken.. Denk dat ik dat nog even uitstel tot ik de kunsten van het snorkelen onder controle heb.

Daarnaast hebben we ook een eendaagse roadtrip gedaan richting ht zuiden. Gewoon lekker de hele dag in de auto gezeten, beetje om ons heen kijken, paadje op, paadje af. Een uur naar de McDonalds gezocht, want een roadtrip zonder Mc, is geen echte roadtrip. Eenmaal gevonden, zijn we bij de buren gaan eten, Chicken'Treat. En die waren we onderweg wel 10 keer tegen gekomen. Wat een tijdsverspilling zou je kunnen denken. Of benzine verspillen. Dat was het ook. We dachten ook dat we met de 4WD wel het strand op konden.. mooi mislukt. Zaten we toch mooi vast. Mochten de mannen duwen en ik lachen en foto's nemen. 's Avonds laat kwamen we terug, maar met een probleem. We moesten de auto afleveren met een volle tank. Was natuurlijk niet echt over nagedacht. Dus iedereen heeft de laatste dollars van zijn rekening uit de muur getrokken, en nog kwamen we 20 dollar te kort. Dan zit er niks anders op dan opzoek gaan naar klein geld. En iedereen weet wat mannen met kleingeld doen, dat ligt overal. In de broekzakken, in de opbergkastjes, op de grond... Maar het is gelukt. Allen waren we volledig blut, maar het was de dag waard!

Dit was het weer voor even, ik ga proberen wat vaker te schrijven!
Ik mis Nedrland wel een beetje, vooral het eten. De kwaliteit van eten is hier niet echt om over naar huis te schrijven. Vooral de mayonaise is ver beneden peil. Echt vieze troep. Kan je toch wel echt verdrietig van worden. Ik wilde voor mezelf een papatje oorlag maken, ging dus niet. De mayo verpestte het, kon wel huilen.
Vanaond ga ik denk ik pannekoeken met spek en appel voor iedereen maken! Heb echte appelstroop gevonden, dus dat wordt wat!!

ZOOOOOEEEEENNNNNNN

  • 08 Maart 2013 - 09:22

    Martine:

    !heeeeerlijk verslag weer lieve xanne!

  • 08 Maart 2013 - 11:56

    Omet:

    wat een leuk verjaarscadeautje al die foto's!Als je weer terug bent hoop ik dat je nog veel te vertellen hebt bij de foto's,nog 2 maanden en dan zien we je weer in levende lijve!

  • 08 Maart 2013 - 19:40

    Merel (beunhaas):

    Hee xandertje! Spreek je natuurlijk veel op Skype, maar dit soort verhaaltjes zijn natuurlijk altijd leuk om te lezen;) Dat ze je net behandelen als een vent komt me erg bekend voor, maar dat komt misschien, omdat we een beetje one of the guys zijn haha! In Ecuador had ik hetzelfde probleem;) Schrijf inderdaad maar veel verhaaltjes en als je terug bent gaan we lekker een patatje oorlog halen op de markt! Geniet van je mooie tijd in Australië voor je het weet zit je hier weer saaaai! Al mis ik je wel hoor! Dikke kus beunie

  • 24 Maart 2013 - 12:16

    Ingrid:

    Lieve Nicht, wat heb je een heerlijk leventje, super gezellig om allemaal te lezen, ben nog steeds jaloers, heerlijk was het die weken dat ik rondtrok met rugzak door zuidamerika, jouw verhalen doen mij daar aan denken. Geniet maar lekker wijffie, ooit gaat het echt leven weer beginnen.

    liefs Ing

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Xanne

Met de gedachte om 2,5 maand in Australie te werken in The Outback, besloot ik toch maar te blijven. Als je er dan toch bent...

Actief sinds 17 Sept. 2012
Verslag gelezen: 425
Totaal aantal bezoekers 5075

Voorgaande reizen:

Landen bezocht: